ik ga weer aan de slag

ook al is linda de enigste die mijn blog leest, voor mij is het wel een fijn gevoel en vooral zoals ik net merkte toen ik mijn oudere blogs terug las dat het ook weer lachwekkend is, ik heb een tijdje niet geblogged... waarom? ik had er geen zin in en geen inspiratie todat lieve lin me vertelde dat ze weer aan het bloggen is gegaan en ik dacht '' heeey dat is lang geleden'' en besloot om ook maar weer eens een kijkje te nemen en maar weer op te pakken wat ik heb neergelegd.. ik ben nu bijna 2 weken terug van een bezoek aan mijn allerliefste man uit angola ik zal er morgen een blog over schrijven!
voor nu is het genoeg geweest en ga ik lekker op bed.

( met oorpijn en verkouden )

boa noite!!

ik ben door linda genomineerd voor een award voor beautiful blogger.. maar serieus lin zo beautiful zijn ze nou ook weer niet! lol er zitten wat regeltjes aan vast dus laat ik die dan ook maar even nakomen

het gaat als volgt:

1- bedank de blogger die je heeft genomineerd

obrigada lindinha ! !!

2- zet de award op je blog

done that!

3- link de persoon die je heeft genomineerd

lin staat privè dus dat heeft weinig zin

4-Deel 7 interessante “facts” over jezelf.

waar gaan we eens beginnen.. want zo interessant ben ik niet hoor..

1- ik zag hem bij lindinha staan en heb er net zoals haar een ontzettende hekel aan!
mensen die chips eten als ik het zelf niet eet! of nog erger niet 1 of 2 stukjes in hun mond proppen maar gelijk een hele handvol die er eigenlijk niet eens inpast! bah bah bah ( ikzelf mag dat natuurlijk wel maar dat begrijpen jullie zelf ook wel denk ik ) ghehe

2- ik heb een heel lief vriendje met wie ik al 7 going on 8 jaar samen ben.. nou woont hij kilometers bij mij vandaan in angola namelijk en ik ben er ook geweest en mijn toekomst zal daar zijn! eigenlijk kan ik daar wel 3 uren over schrijven maar laten we het er maar op houden dat ik heel erg gelukkig ben en niks meer anders wil!

3- ik vind mijn wimpers te lang en heb al een keer overwogen om ze eraf te knippen.. helaas mag het niet!

4- ik was altijd een party animal nu zit ik liever thuis met vriendinnen filmpje kijken of gezellig kletsen

5- ik hou wel van voetbal kijken in tegenstelling tot veel andere vrouwen! ( niet als het niet een belangrijke wedstrijd is ) ik schreeuw het hardst als er gescoord word en vlieg van enthousiasme uit mijn stoel omhoog en doe een dansje

6- ik ben op dit moment verslaafd aan loempias, broodjes gezond en croissants met filet american komkommer en bosuitjes maar dat kan volgende maand wel weer heel iets anders zijn!

7- linda en ik lijken verdacht veel op elkaar.. we hadden zusje kunnen zijn en ergens geloof ik ook dat wij in een vorig leven misschien wel eens echt zusjes waren;) we lijken teveel op elkaar! gewoon eng soms.. dan roepen we psies hetzelfde op hetzelfde moment bijv : met je lelijk oog! de hele zin klopt niet en toch zeiden we het precies hetzelfde...

dan hebben we nu de laatste regel!

nomineer 7 andere bloggers....

heel leuk ofcaurse maar ik heb niemand om te nomineren dus ik nomineer bij deze lindinha terug alleen hoeft ze van mij niet nog eens dit hele verhaal te doen ( lief he? )

kanker.. niet alleen slopend voor de slachttoffers ook voor de geliefden en nabestaan

deze blog schrijf ik niet over mezelf maar over wat 1 van mijn dierbaren moet doorstaan
de tweede keer afgelopen jaar dat zij dezelfde slopende periode moet doorstaan..
zelf heeft ze geen kanker maar ze verliest wel de mensen om haar heen.. op goede vrijdag 2009 verloor zij haar ex schoonmoeder aan kanker.. nu denk je ex schoonmoeder? ja waar ze vrijwel was opgegroeid die zij als een moeder zag en na haar relatie nog heel vaak bezocht, het leek eerst allemaal goed te komen zienehuis in ziekenhuis uit.. totdat het bericht kwam dat er uitzaaiingen waren gevonden.. er was geen redden meer aan, operaties mochten niet meer baten en op goede vrijdag 2009 was er weer een leven weggenomen door deze ziekte, deze duivel! zo jong en nog zoveel om naar uit te kijken.. weg! gewoon weggenomen zonder enige reden of wat dan ook! ik zag haar in een paar maanden weer wat opkrabbelen en de vooruitzichten waren dan ook goed.. ze werd weer happy en kon weer lachen, todat het noodlot weer toesloeg in november 2009 ditmaal was het haar vader.. nou is haar vader (adoptie) inmiddels wel al in de 70 maar goed hij is een taxichauffeur in hart en nieren! hij zat niet thuis, was altijd op pad! totdat een bezoekje aan de dokter dat fijne leventje eens even flink op zijn kop zou zetten, ik weet nog dat ze me belde en ik als eerste dacht ' nee he? not again' niet haar dit nog een keer aandoen, ze is nog aan het opkrabbelen van de dood van haar ex schoonmoeder! maar helaas er word toch nooit geluister, we bleven optimistisch aah joh komt wel goed! je vader is nog zo actief iemand van ruim in de 70 die eruitziet en zich gedraagt als iemand van 50! zelf was ze niet zo positief, tsja wat wil je als je net iemand hebt begraven waarvan ze ook zeiden dat het met chemo waarschijnlijk wel weg te halen viel.. maar nuchter als ze is ging ze door en stopte het wat weg in haar hoofdje.. praten deed ze niet veel tenzei je er zelf over begint, ik noem haar wel eens maskertje, omdat ze altijd lacht.. ben er wel eens jaloers op.. tot gisteravond en ik een telefoontje van haar kreeg of ik thuis was.. ik hoorde aan haar stem dat er iets was en toch probeerde ze het nog te verbergen, ik was bij mijn zus maar aangezien ze kind aan huis is stond voor haar de deur natuurlijk meteen open.. ik wist wat er was voelde het wel aan maar wou eigenlijk dat het niet zo was. ik zag haar aankomen lopen en liep naar de deur ze viel me recht in mijn armen, heb haar nog nooit zo zien huilen.. ik denk dat we wel 15 minuten zo hebben gestaan zonder ook maar 1 woord te zeggen.. ik huilde mee, en voelde het gewoon. ik heb een glas wijn voor haar neergezet en ze begon meteen weer te lachen.. totdat mem ( wat voor haar ook mem is ) een arm om haar heen sloeg.. ik zag het kleine sterke meisjes opeens zo klein worden, kapot gaan van verdriet, gadverdamme waarom moet dit nou juist haar/hun weer overkomen, na wat zakdoekjes en peukjes weggewerkt te hebben kwam het verhaal los, ze was met haar vader meegegaan naar het ziekenhuis voor de uitslag van de vorige test, en kijken hoe de chemo was verlopen, helaas werd hun meteen duidelijk gemaakt dat het afgelopen is, de kanker is uitgezaaid naar eigenlijk overal waar het maar kan komen, je wereld stort in! daar zit je dan naast je vader die jou uit een ander land heeft gehaald om het je hier beter te geven.. verdriet komt in ieders leven voor maar eens in de zoveel jaar is toch wel genoeg? het is nu aftellen en zoveel mogelijk tijd bij haar ouders doorbrengen met de kleine jongen die zo gek is op zijn opa! ik ben voorbereid op alles wat er gaat komen en mijn deur staat 24/7 open en mijn telefoon ligt naast mijn bed! ik zal van de week even mee naar haar ouders, ik heb dit blog geschreven alleen al om het even van mij af te schrijven en om te laten weten hoe ongelooflijk trots ik wel niet op der ben hoe ze het altijd weer vrolijk houdt
zon sterke vrouw en zoveel ellende.. maar na regen komt zonneschijn dus laten we maar na die zonneschijn uitkijken..

hoezo lelijk?

ik dacht even leuk mijn blog op te pimpen.. na alles naar mijn idee een beetje opgevrolijkt te hebben
blijft gewoon die lelijke blauwe balk staan! hoe lelijk kan je een website maken dan?
ik irriteer mij hieraan en moest het even melden!

gegroet

novo pais , angola kuia

zonet had ik een lang gesprek met mijn man over het feit dat ik in angola ga wonen,
we bespraken voor en nadelen, maar uiteindelijk kwamen we tot conclusie dat je hier in nederland eigenlijk door hetzelfde gaat! angola heeft mijn hart gestolen, ik had een blog van een meisje gelezen die nooit meer daar naartoe wou, ze vond het verschrikkelijk, ik kan mij dat helemaal niet voorstellen, je moet in de mensen hun hart kijken en niet eromheen wat je ziet! en goed voorbeeld wat ik had was dat mijn schoonvader mij meenam naar het ziekenhuis waar mijn schoonmoeder werkt, ik wist niet wat ik zag! huilende mensen buiten, mannen met big guns voor de deur, maar ik had mijzelf beloofd niet te gaan huilen en mij sterk te houden, ik moest drie keer slikken voor ik mee naar binnen ging, ik haalde diep adem en liep mee, tot mijn grote verbazing was ik al erg snel gewend aan het feit dat dit gewoon angola is, mensen waren vriendelijk iedereen groette mij, zelfs de erg zieke mensen maakten mij niet meer verdrietig, het is zoals het is, en als ik dit al aankan wat heb ik dan nog te vrezen! natuurlijk was het niet leuk maar kon al snel de knop in mijn hoofd omzetten naar iets waarvan ik dacht dit is gewoon angola, het heeft zijn littekens na de burgeroorlog nog niet verloren, maar goed zo zijn er nog wel een aantal dingen op te noemen die voor veel mensen bijna niet te doen zijn, de file's die er dag en nacht zijn de viezigheid op straat het verschil tussen rijk en arm, maar toch heeft het mijn hart gestolen en zal mijn toekomst daar ontzettend mooi worden met mijn mannetje en natuurlijk hopen op een fijn gezinnetje! fernando is blij dat ik zo ontzettend positief ben, ik zal natuurlijk nog wel eens tegen iets aanstoten wat ik moeilijk vind om te zien maar angola is gewoon het mooiste land met de mooiste mensen ter wereld! corruptie of geen corruptie het word mijn thuis met de mensen van wie ik hou en ik kan niet wachten om die stap te zetten! natuurlijk blijf nederland altijd mijn thuis, maar mijn toekomst zal hier zeker niet zijn!

angola do meu coracao

happy 2010

Er komt een punt in je leven dat je, je realiseerd: wie belangrijk is, wie nooit belangrijk was, wie niet meer belangrijk is........ en wie altijd belangrijk zal zijn, Dus, maak je geen zorgen over mensen uit je verleden, er is een reden dat ze het niet gered hebben in jouw toekomst!!

happy new year from ava & fernando